Εμπόδια για τη συγχώνευση τακτικών και αεροπορικών αποστολών
Ενώ η συγχώνευση των αεροπορικών γραμμών με τις τακτικές γραμμές φαίνεται να ήταν εύκολη στο χαρτί, ήταν οτιδήποτε, αλλά στην πραγματικότητα. Μόλις δυο μήνες πριν οι ταχυδρομικές υπηρεσίες είχαν μεταβεί από την κυβερνητική διοίκηση σε κάτι πιο ανεξάρτητα εποπτευόμενου επιχειρηματικού διακανονισμού, η εξυπηρέτηση επιβατών σιδηροδρόμων είχε πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση η οποία είχε μερικές ενδιαφέρουσες συνέπειες για την ταχυδρομική υπηρεσία.

Τα ταξίδια πρώτης κατηγορίας για τις μέλισσες, τους γρύλους, τα γουρούνια, τις νεοσσούς μίας ημέρας και τους αλλιγάτορες μωρών πήραν νέα σημασία. Την 1η Μαΐου 1971, η Εθνική Επιχείρηση Σιδηροδρομικών Επιβατών, η οποία ήταν ο πρόδρομος του σημερινού Amtrak που λειτούργησε η κυβέρνηση, ανέλαβε τις περισσότερες ιδιωτικές σιδηροδρομικές υπηρεσίες επιβατικών σιδηροδρομικών μεταφορών. Πολλά υπεραστικά μηνύματα πέρασαν σιδηροδρομικώς, συμπεριλαμβανομένων επιβατικών συρμών.

Με την τοποθέτηση αυτών των αμαξοστοιχιών σε ένα ενιαίο κυβερνητικό κανονισμό, οι νέοι περιορισμοί της RailPax επηρέασαν το περιεχόμενο του ταχυδρομείου. Συγκεκριμένα, τα ζωντανά ζώα και τα έντομα δεν θα μπορούσαν πλέον να αποστέλλονται με επιφανειακή μεταφορά, μόνο με αέρα, ανεξάρτητα από το αν ή όχι ήταν η πιο γρήγορη μέθοδος. Παρόμοιες περιορισμοί εφαρμόζονταν στις πτήσεις επιβατών. Οι κανονισμοί της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αεροπορίας απαγορεύουν τη μεταφορά επικίνδυνων υλικών όπως εύφλεκτα υγρά και στερεά, ραδιενεργές ουσίες και ισχυρά μαγνητικά αντικείμενα στις πτήσεις επιβατών.
Τα επικίνδυνα υλικά έπρεπε τώρα να αποστέλλονται με επιφανειακή μεταφορά.

Οι περιορισμοί της FAA τελικά ξεπεράστηκαν, κυρίως λόγω της γραφειοκρατικής γραφειοκρατίας που δημιούργησε η Ταχυδρομική Υπηρεσία για να απαλλαγούμε από αυτήν. Ένα ειδικό έντυπο για επικίνδυνα υλικά έπρεπε να συμπληρωθεί σε δύο αντίτυπα. Ένα αντίγραφο επισυνάφθηκε στο αντικείμενο αλληλογραφίας, ενώ το άλλο αντίγραφο διατηρήθηκε.

Το στοιχείο αποστέλλεται ως "εξωτερικό κομμάτι" και αναγνωρίζεται ως επικίνδυνο, έχοντας συνδεδεμένο σε αυτό μια ετικέτα 144. Εάν ο μεταφορέας απέρριψε το αγροτεμάχιο, υπογράφηκε το "Refused for Air Transportation (όνομα αεροπορικής εταιρείας)", το οποίο απαιτούσε να συμπληρωθεί και να κατατεθεί το Έντυπο 2759 Έκθεση για την παράτυπη διακίνηση αλληλογραφίας, ενώ το αγροτεμάχιο μεταφέρθηκε στην πιο ταχεία μέθοδο επιφανειακές μεταφορές. Με τις διαδικασίες αυτές σταθερά, η συγχώνευση της πρώτης τάξης και της αεροπορικής αποστολής τον Οκτώβριο του 1975 θα μπορούσε τελικά να γίνει.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1975 η εγχώρια ισοτιμία αυξήθηκε για μια ακόμη φορά. Η πρώτη ουγγιά ενός γράμματος πρώτης τάξεως απαιτούσε 13 σεντς ταχυδρομείου και κάθε επιπλέον ουγγιά απαιτούσε 11 σεντ. Το επιτόκιο επιτόκιο για μια κάρτα είχε μειωθεί σύντομα σε 7 σεντ στις 14 Σεπτεμβρίου. Αυξήθηκε σε 9 σεντς. Τα ποσοστά των επιστολών αεροπορικής αποστολής αυξήθηκαν σε 17 σεντς για την πρώτη ουγγιά και 15 σεντ για κάθε επιπλέον ουγγιά και το ποσοστό για τις αεροπορικές κάρτες αυξήθηκε στα 14 σεντ.

Οδηγίες Βίντεο: "Εμπόδια" στην συνένωση του ΤΕΙ ΑΜ-Θ με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Μαρτιου 2024).