Ένα φαινομενικά ζωντανό αναπνευστικό σπίτι στο Τενεσί
Καθώς γράφω αυτό το κομμάτι, το σπίτι ξαφνικά έρχεται στη ζωή. Ακούω τους ανεμιστήρες που έρχονται σε κάθε δωμάτιο και ο λέβητας ρίχνει τη θερμότητα στο σπίτι. Μόλις άνοιξα την εξωτερική πόρτα στο πίσω μέρος για να βγείτε στον τροφοδότη πουλιών και να ταΐσετε τα πουλιά. Επίσης, βγάζω τα σκουπίδια, καθώς γνωρίζω ότι το αμαξίδιο θα έρθει αύριο για να καθαρίσει τα ελάχιστα σκουπίδια μας. Ο φροντιστής ανώτερος γείτονας παίρνει το κάδο απορριμμάτων κάτω στο δρόμο την Τρίτη και όχι από την Τετάρτη το πρωί, όταν ξεχνά. Έτσι, αντί να βαδίζω στο δρόμο, κουβαλάω τα σκουπίδια νωρίς, προαπαιδεύοντας την άσκησή του. Αυτός είναι ο τρόπος του να βοηθά τα παιδιά που ζουν πολύ απασχολημένες ζωές.

Στη συνέχεια, παίρνω τα υγρά απόβλητα έξω στο σωρό κομποστοποίησης στο πίσω μέρος. Ο γιος μου και η σύζυγός του που ήταν γιατροί ανέκαθεν ανακυκλώνονταν και ποτέ δεν τραβούσαν τα πάντα. Το έβαλα αυτό στην Ινδία όπου ο πατέρας μου πάντα ανακυκλώνεται και τα απόβλητά του που εκτοξεύθηκαν από το μεγάλο μας αποικιακό σπίτι ήταν ελάχιστα.

Περπατώντας προς το σωρό του λιπάσματος ανοίγω την πίσω πόρτα και οι δύο εργασίες μειώνουν τη θερμοκρασία στο σπίτι που προκαλεί το λέιζερ να κλωτσήσει μέσα. Για υπερβολικά δημιουργικό μυαλό μου παρομοιάζω τη δράση με έναν φροντισμένο γονέα που θα έχει πάντα τα συμφέροντα του παιδιού στην καρδιά, ανεξάρτητα από την ηλικία.

Μέσα από τη μέρα και τη νύχτα ο λέβητας λειτουργεί, κρατώντας τους κρατουμένους ζεστό και ασφαλές από τη χειμερινή ψύχρα, η οποία μπορεί να πέσει μια μέρα και να ανέβει σε άλλο. Τα σπίτια μας στην Ινδία δεν χρειάζονται την άσκηση θέρμανσης και γι 'αυτό δεν έχουμε λέβητες, αλλά για τους καθυστερημένους έχουν αρχίσει να απαιτούν την δροσιά ενός κλιματιστικού το καλοκαίρι.

Μια άλλη περίπτωση που τα σπίτια αυτά ήταν διαφορετικά από τα ινδικά σπίτια μας και φαινομενικά «ζωντανή» ήταν όταν η Annika αποφάσισε να βράσει μερικά ψωμάκια ρύζι της Ταϊλάνδης για την Alaina. Τους έβαλε στη σόμπα και ήρθα να καθίσω και να παρακολουθήσω να παίζουμε κάποια παιχνίδια εγκεφάλου στην τηλεόραση. Σε λίγα λεπτά, το νερό εξατμίστηκε και τα ζυμαρικά καίγονται. Έχω μια έντονη μυρωδιά καύσης, έτρεξε και έκλεισε τη σόμπα και πήρε το πιάτο στο νεροχύτη, το έφτιαξε με νερό και το έφτασε στο γκαράζ. Αφήνοντας εκεί, επέστρεψα μέσα για να βρω ότι ολόκληρο το σπίτι ήταν γεμάτο καπνό.

Αυτό ήταν ωραίο έως ότου άρχισαν να φωνάζουν οι συναγερμοί καπνού και κυνηγούσαν κυριολεκτικά τόσο μέσα όσο και έξω από το σπίτι. Πέρασα σαν δύο νυχτερίδες έξω από την κόλαση ανοίγοντας την μπροστινή και την πίσω πόρτα και ελπίζοντας ότι ο καπνός θα έπεφτε και μαζί του ο συναγερμός. Δεν υπήρχε τέτοια τύχη, ο συναγερμός κρατούσε κραυγάζοντας και φαινόταν ότι η γειτονιά θα έφτασε να μας ελέγξει.

Τίποτα δεν συνέβη, κανείς δεν ήρθε σε απάντηση από τα γειτονικά σπίτια και ακόμα οι συναγερμοί blasted. Η Alaina τρομοκρατήθηκε και φώναξε δυνατά, σπρώχνοντας στον καναπέ, ο μικρός άνδρας αγνοούσε ευτυχώς, άφησε στα μισά του τα πόδια στην αλλαγή της πάνας στο κρεβάτι. Κάλεσα τον Andrew ο οποίος μας είπε να κλείσουμε τον συναγερμό που βρισκόταν σε ένα κουτί στο υπνοδωμάτιο. Ο Annika έτρεξε στο κουτί και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο συναγερμός κραυγής έσβησε και η σιγή βασιλεύτηκε πάλι. Ήταν μια ενοχλητική εμπειρία, αλλά το περιστατικό με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι το σπίτι είναι σταθερό για όλα τα είδη συναγερμών για ταξίδι που ήταν εξαιρετική.

Είναι πραγματικά μια ζωντανή αναπνοή που είναι στο μυαλό μου, τόσο διαφορετική από τα σκυρόδεμα και τα σπίτια μας από τούβλα στην Ινδία.





Οδηγίες Βίντεο: SCP-001 Past and Future (Kalinin's Proposal) | keter | hostile scp (Απρίλιος 2024).