Οικιακή βία στο Στρατιωτικό
Σύμφωνα με την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για την Εγχώρια Βία στην Τηλεφωνική Γραμμή Αλληλεγγύης από στρατιωτικές συζύγους και φίλες τριπλά μεταξύ 2006 και 2011. Οι κλήσεις μεταξύ 2010 και 2011 αυξάνονται κατά 25%. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που δείχνουν αυτές τις αυξήσεις, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Όπως και η κοινωνία γενικά, οι στρατιωτικοί είναι πιθανό να υποβαθμίσουν την ενδοοικογενειακή βία ή να κατανοήσουν τη σοβαρότητά της. Άλλοι θεωρούν ότι η βία μεταξύ παντρεμένων ζευγαριών ή στενών εταίρων είναι ιδιωτική οικογενειακή υπόθεση και διστάζουν να συμμετάσχουν.

Ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία ο στρατός προσπαθεί να επιφέρει μεταβολές συμπεριφοράς που υποστηρίζουν την ενδοοικογενειακή βία ως αποδεκτή μορφή συμπεριφοράς. Στην πραγματικότητα, ο στρατός έχει μάλιστα προχωρήσει να λέει μακριά για να καταδικάσει προηγουμένως την ενδοοικογενειακή βία λέγοντας ότι δεν είναι αποδεκτό.

Η αναγνώριση του προβλήματος ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα, αλλά η πρόοδος στην καταπολέμηση του προβλήματος ήταν κάπως αργή. Δεν υπάρχουν μεγαλύτερες προσπάθειες για την παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών, όπως η διαχείριση θυμού, η παροχή συμβουλών για ζευγάρια και τα μαθήματα γονικής μέριμνας. Οι υποστηρικτές του θύματος συνεργάζονται με τους επιζώντες, οι αστυνομικοί παρέχουν κατάρτιση και πρωτόκολλα για την ενδοοικογενειακή βία και τα κανάλια αναφοράς έχουν καθιερωθεί με σαφήνεια. Η μετατόπιση των στάσεων, που συνεπάγεται περισσότερο από το να θέσει το προσωπικό σε εφαρμογή ή να κάνει έναν νέο κανόνα, ήταν πολύ πιο αργή. Υπήρξε επίσης μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών αξιωματούχων για τη βελτίωση της ασφάλειας, των αποτελεσμάτων και της λογοδοσίας των θυμάτων και των δραστών.

Οι υποστηρικτές της οικιακής βίας καταδεικνύουν την αύξηση της πίεσης και την επανειλημμένη ανάπτυξη των χώρων στις οικογένειες, σημειώνοντας μελέτες που καταδεικνύουν μια συσχέτιση μεταξύ του τραυματισμού από την μάχη και της ενδοοικογενειακής βίας Όπως θα μπορούσε να αναμένεται ότι τα στρατιωτικά μέλη του στρατιωτικού καθήκοντος υπηρεσίας μπορούν να απευθυνθούν σε βία και θάνατο. Παράλληλα, ο πόλεμος μπορεί να εκτρέψει πόρους που διαφορετικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας. Για παράδειγμα, η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται πλέον έγκλημα στον στρατό. Τα μέλη των υπηρεσιών που έχουν καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία απαγορεύεται να εγκατασταθούν. Παρ 'όλα αυτά, αναπτύσσονται συχνά παρά την καταδίκη, η οποία στέλνει ένα μεικτό μήνυμα σχετικά με τις προτεραιότητες και τις αξίες και καθιστά το σύστημα λογοδοσίας τυχαίο και ιδιότροπο. Κατά συνέπεια, οι στρατιώτες δεν έχουν βέβαιη προσδοκία ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τη συμπεριφορά τους.




Οδηγίες Βίντεο: Φαήλος Κρανιδιώτης για την αστυνομική βία (Ενδέχεται 2024).