Ο Douglas Fairbanks ως The Review Gaucho

• Απρίλιος 28, 2024

Δύο γεγονότα τον Αύγουστο του 1926 επηρέασαν την παραγωγή της κυκλοφορίας του 1927 του Douglas Fairbanks "The Gaucho". Ο Fairbanks ήταν στο κοινό για την πρεμιέρα του "Don Juan" του John Barrymore, το οποίο παρουσίασε συγχρονισμένο σκορ για το sound-on-disc (Vitaphone). Αυτό το γεγονός σηματοδότησε την αρχή του τέλους της σιωπηλής ταινίας. Τον ίδιο μήνα, ο Rudolph Valentino πέθανε. Ο Φέρεμπανκς ήταν επίτιμος κηδεμόνας στην κηδεία του Βαλεντίνο στη Νέα Υόρκη και έγινε μάρτυρας της μαζικής υστερίας πάνω από το θάνατο του "Λατινοαγαπημένου".

Ο Fairbanks, τόσο στις πρώτες του κωμωδίες όσο και στις περιπετειώδεις περιπέτειες της δεκαετίας του 1920, έπαιζε χαρακτήρες που ήταν γνήσιοι και έντιμοι σχετικά με τις σχέσεις με το αντίθετο φύλο. Με τον Valentino να φύγει, όμως, ο Fairbanks αποφάσισε να ξεφύγει από την εικόνα του Boy Scout που τόσο προσεκτικά καλλιέργησε νωρίς στην καριέρα του. Όπως και στο "Οι τέσσερις ιππέτες της Αποκάλυψης" (1921), η ταινία που έκανε τον Valentino ένα αστέρι, η Fairbanks αποφάσισε να παίξει λατινικό χαρακτήρα με ασταμάτητη σεξουαλική όρεξη. Χορεύει ακόμη και ένα ταγκό, επιτρέποντας μια άμεση σύγκριση μεταξύ του ίδιου και του Valentino.

Ο Φερνάνκς γνώριζε ότι το ακροατήριό του θα δυσκολευόταν να δεχτεί τόσο τον λιτό χαρακτήρα του όσο και τον πιο σκούρο τόνο του "The Gaucho". Ως εκ τούτου, η θρησκεία παίζει μεγάλο ρόλο στην πλοκή και προσφέρει την ευκαιρία για τον Gaucho να εξαργυρώσει τον εαυτό του. Η πλειοψηφία της δράσης της ταινίας λαμβάνει χώρα στην πόλη του θαύματος, όπου ένα ιερό (παρόμοιο με το Lourdes) προσελκύει τους υποψήφιους που επιδιώκουν να επουλωθούν. Οι προσφορές τους έχουν καταστήσει την πόλη πλούσια, προσελκύοντας την προσοχή των Gaucho και Ruiz, του Usurper.

Ο Γκάχο αναλαμβάνει τον έλεγχο της πόλης, λέγοντας στον ιερέα του ιερού (Nigel de Brulier). "Βλέπετε, Πατέρα, παίρνω αυτό που θέλω - χωρίς τη βοήθεια του Θεού και του Ιερού Βιβλίου του". Ο Gaucho, σε μια γιορτή αργότερα το ίδιο βράδυ, διεξάγει ένα δικαστήριο για τη δική του διασκέδαση. Όταν παρουσιάζεται με θύμα της μαύρης μοίρας (πιθανώς λέπρας), ο Gaucho τον διατάζει να "Πηγαίνετε να βρείτε κάποιο κρυφό σημείο και να σκοτώσετε τον εαυτό σας". Τα τραπέζια στρέφονται όταν ο Gaucho μολυνθεί ο ίδιος. Το κορίτσι του ιερού (η Εύα Νότια) τον λυπάται και τον βοηθά να προσευχηθεί για ένα θαύμα. Το Gaucho θεραπεύεται με θαυματουργό τρόπο, νικώνει τον στρατό του Ruiz και επαναφέρει την τάξη στην πόλη.

Μέχρι να μεταρρυθμιστεί από την επαφή του με το Κορίτσι του Ιερού, ο χαρακτήρας της Fairbanks καπνίζει, πίνει, και κάνει αγάπη με εγκατάλειψη. Το ταγκό του με το κορίτσι του βουνού (Lupe Velez) είναι ένα από τα κυριώτερα σημεία της ταινίας. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι είναι πολύ μικρότερο από τον χορό του Βαλεντίνο στο "Οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης". Ο τρόπος που χρησιμοποιεί η Fairbanks τα τσιγάρα είναι μέρος οποιασδήποτε συζήτησης για το "The Gaucho". Στο τέλος του τανγκό, για παράδειγμα, η Fairbanks αναρροφά το τσιγάρο στο στόμα του πριν φτιάξει ένα φιλί στο Κορίτσι των Βουνών και στη συνέχεια εκτοξεύει έξω, καίγοντας ακόμα.

Το κάπνισμα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του χαρακτήρα του Gaucho, αλλά νομίζω ότι η Fairbanks το χρησιμοποιεί για να αποδείξει την ομορφιά της σιωπηλής ταινίας και τι θα χαθεί με την έλευση του ήχου. Εκτός από τις μυριάδες τρόπους που χρησιμοποιεί ταιριάζει και τσιγάρα στο "The Gaucho", η Fairbanks κινούνται με την μπαλετική χάρη που τελειοποίησε στο "The Thief of Bagdad" (1924). Αυτές οι κινηματογραφικές κινήσεις δεν έχουν νόημα στον ρεαλιστικό κόσμο των ταινιών ήχου και η Fairbanks φαίνεται να αναδεικνύει το ακροατήριό του: "Αυτό είναι που χάνετε".

Το "The Gaucho" είναι διαθέσιμο σε DVD, το οποίο έβλεπα την ταινία με δικά μου έξοδα. Ανασκόπηση δημοσιεύτηκε στις 7/4/2017.

Οδηγίες Βίντεο: Suspense: Summer Night / Deep Into Darkness / Yellow Wallpaper (Απρίλιος 2024).