Μαρία Στουάρδα από τον Γκαέτανο Ντονιτζέτι

• Ενδέχεται 16, 2024

Οι αναγνώστες μπορεί να έχουν ή να μην έχουν ακούσει για τον συνθέτη Gaetano Donizetti, ο οποίος έγραψε μερικές πολύ γνωστές όπερες κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του που αξίζει κάποια συζήτηση είναι η Maria Stuarda (η οποία μεταφράζεται ως Mary Stuart), μια τραγική όπερα δύο πράξεων για μια συνάντηση (η οποία δεν συνέβη ποτέ) μεταξύ της Mary Stuart και της Elizabeth 1 Queen of England.

Το οικόπεδο της όπερας είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο πολύπλοκο από ό, τι φαίνεται. Ο Λόρδος Leicester ερωτεύτηκε τη Μαρία, αλλά θέλει να ευχαριστήσει και τη Βασίλισσα Ελισάβετ. Ωστόσο, καθώς η όπερα εξελίσσεται, προσπαθεί να πείσει τη βασίλισσα Ελισάβετ να απελευθερώσει τη Μαρία από τη φυλάκισή της, με καταστροφικές συνέπειες. Είναι η Leicester που είναι υπεύθυνη για να πείσει την Elizabeth να συναντηθεί με τη Mary κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού, και κανένας βασίλισσας δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάσταση.

Στο τέλος η συνάντηση λαμβάνει χώρα και μια πολύ ενοχλημένη Ελισάβετ αρχίζει να βασανίζει τη Μαρία με προσβολές. Στο τέλος η Μαίρη εκρήγνυται και ενημερώνει την Ελισάβετ ότι είναι παράνομη (η περίφημη ένα bastarda γραμμή!) και η Ελισάβετ καταδικάζει τη Μαίρη σε θάνατο. Υπάρχει τότε μια τεράστια χορωδία που ολοκληρώνει την Πράξη 1.

Η Πράξη ΙΙ καλύπτει την πάλη της Ελισάβετ με τη συνείδησή της γύρω από το όλο θέμα, ο Λόρδος Cecil επιμένει ότι για το καλό του θρόνου η Μαρία πρέπει να πεθάνει και ο Λόρδος Λέστερ να προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τη ζωή της Μαρίας. Υπάρχουν τραγικές σκηνές με τη Μαρία στη φυλακή της και στη συνέχεια στο δρόμο προς το ικρίωμα, με Leicester είπε ότι πρέπει να γίνει μάρτυρας του θανάτου της. Η όπερα κλείνει με την Mary να είναι δεμένη με τα μάτια έτοιμη να αποκεφαλιστεί.

Η ίδια η όπερα εκτελέστηκε για πρώτη φορά στις 30 Δεκεμβρίου 1835 στη La Scala του Μιλάνου. Το λιμπρέτο είναι από τον Guiseppe Bardari και το ίδιο βασίζεται σε μια μετάφραση από τον Andrea Maffei του έργου του Schiller Μαρία Στουάρ που γράφτηκε το 1800. Η μουσική είναι εντυπωσιακή, απαιτώντας την ικανότητα χρωματισμού σε όλους τους ρόλους.

Οι διάσημες εμφανίσεις περιλαμβάνουν ένα το 1974/75 με τον Joan Sutherland στο ρόλο του τίτλου. Η Dame Janet Baker και η Rosalind Plowright έκαναν μαζί την τελική χειροτεχνική παράσταση της Dame Janet σε μια θεαματική παραγωγή που είναι διαθέσιμη σε DVD (αν και αυτό το DVD γίνεται πολύ δύσκολο να βρεθεί). Τα αποσπάσματα και των δύο μπορούν να βρεθούν στο Youtube. Μια τρίτη σύσταση που μπορώ να κάνω είναι η εκπληκτικά τραγουδισμένη ερμηνεία του Met, επίσης διαθέσιμη σε DVD, με τους Joyce Didonato και Eliza Van den Heever στους τίτλους.

Εν ολίγοις, πρόκειται για μια όπερα αξίζει να γνωρίσετε, η μουσική είναι υπέροχη και όταν τελειώσει καλά είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερη.

Οδηγίες Βίντεο: H Λουτσία ντι Λαμμερμούρ επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή I 24/2 - 24/3/2019 (Ενδέχεται 2024).