ΕΥΡΩΠΗ - ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

• Ενδέχεται 18, 2024

Μόνο μια επιλεγμένη ομάδα συγκροτημάτων από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και τις αρχές της δεκαετίας του '90 κατάφερε να συγκρατήσει και να μην γίνει καρικατούρες των ίδιων ή να αδειάσει όλα τα ενδιαφέροντά της. Μπορείτε να μετρήσετε την Ευρώπη ως μία από αυτές τις μπάντες. Παρά το περιθωριοποιημένο όνομα από την άποψη της παγκόσμιας εμβέλειας, το μουσικό όραμα του συγκροτήματος δεν περιορίζεται μόνο στα ακροατήρια. Η νεώτερη τους δισκογραφική εταιρεία Secret είναι ένας σχεδόν τέλειος μπουφές με τις πιο ικανοποιητικές ακουστικές απολαύσεις που είναι υποχρεωμένες να αφήσουν τα αυτιά ευτυχισμένα σε όλο τον κόσμο.



Το συγκρότημα που μας έδωσε ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα κομμάτια της δεκαετίας του '80, "The Final Countdown", εξευγενίσαμε το ήδη εντυπωσιακό τραγούδι τους, αναμειγνύοντας κινούμενες, αλλά όχι σαμπάνιες μπαλάντες με σκληρούς δίσκους. Με το ζεστό ρεσεψιόν που έδωσαν το δίσκο τους από το Dark, το 2004 δημιουργήθηκε από την ίδια σειρά που κατέγραψε το The Final Countdown - ο τραγουδιστής Joey Tempest, ο κιθαρίστας John Norum, ο ντράμερ Ian Haugland, ο μπασίστας John Leven και ο keyboardist Mic Michaeli, γύρισε τη θερμότητα πλήρως.

Συμπλέποντας τη μελωδία με τις κιτρινιστές κιθάρα, δεν υπάρχει ένα κακό τραγούδι σε αυτό το ρεκόρ και πόσο συχνά το λέτε αυτό; Το κομμάτι τίτλου, το οποίο οδηγεί από το ρεκόρ, είναι ένα κομψό τραγούδι που είναι σχεδόν χαρούμενος στο βηματισμό του. Η Tempest είναι σε μεγάλη φωνή και το τραγούδι κινείται ταχύτατα μέχρι το μεσαίο τμήμα όπου πηγαίνει σε μια ωραία αλλαγή που αργά πέφτει πίσω στον τρόπο που ξεκίνησε. Η πλούσια κιθάρα του John Norum αναβαθμίζει την εισαγωγή στο "Always the Pretenders", το οποίο είναι ένα από τα κορυφαία σημεία του ρεκόρ και επίσης το πρώτο single. Η μελωδικά απλή χορωδία είναι απλώς φοβερή και θα κολλήσει στα αυτιά σας για λίγο. Το πρώτο σπουδαίο solo του John Norum εμφανίζεται εδώ, υπενθυμίζοντας τα κομμάτια του Michael Schenker.

"Η αγάπη δεν είναι ο εχθρός" είναι λίγο βαρύτερη από τις άλλες μέχρι στιγμής ... δεν αποτελεί έκπληξη από τη στιγμή που συντάχθηκε από τον Norum. Το πρώτο πιο αργό τραγούδι "Wish I Could Believe" είναι απλά όμορφο με το Tempest να προσφέρει ένα φωνητικό. Είναι πίσω στα τραγανά πράγματα με το "Let the Children Play", αν και η χορωδία είναι τόσο μελωδική όσο υπάρχει εδώ. Τα τραγούδια παρουσιάζουν μια παιδική χορωδία, η οποία σύμφωνα με τον Norum, είναι ο 8χρονος γιος του Tempest, πολλαπλών ιχνών.

Το αγαπημένο μου κομμάτι εδώ είναι το "Human After All" όπου η μπάντα παραδίδει μια άλλη αξέχαστη χορωδία. Ο "Υιός της Μητέρας" είναι μια μπαλάντα, ένα εξαιρετικό τραγούδι που είναι ίσως η λάμψη του ρεκόρ. Το "Forever Traveling" έχει ένα άλλο από αυτά τα καταπληκτικά ρεφρέν που φαίνεται να είναι σε θέση να γράψουν στον ύπνο τους. Τα άλλα τραγούδια είναι κορυφαία, καθώς το "Devil Sings the Blues" είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο για το εκτεταμένο σόλο της Norum.

Ξέρω ότι βυθίζω εδώ, αλλά αυτό το ρεκόρ έγινε γρήγορα ένα από τα αγαπημένα μου CD της πρόσφατης μνήμης. Είναι γεμάτο με μελωδικά άγκιστρα, αλλά είναι ακόμα αρκετά τραγανό για να ευχαριστήσει τους οπαδούς της κιθάρας. Για τους οπαδούς, μπορεί να θέλετε να σημειώσετε ότι το ενιαίο CD του "Always the Pretenders" περιέχει τόσο την έκδοση ραδιοφώνου όσο και την έκδοση άλμπουμ του τραγουδιού καθώς και τις ζωντανές εκδόσεις του "Flames" (από Out of This World) και "Προληπτικό" (από την αρχή από το σκοτάδι).

Αν σας αρέσει το μελωδικό μέταλλο / rock --- θα πρέπει να ελέγξετε καλύτερα αυτό το ρεκόρ!

Οδηγίες Βίντεο: Leaders - 27.3.2017 -Δ.Κιτσίκης: " Μόνη λύση η Eλληνοτουρκική συνομοσπονδία" - Web Exclusive (Ενδέχεται 2024).