Η πολιομπαγίδα ξεχασμένη αλλά δεν έφυγε
Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η πολιομυελίτιδα ήταν παγκόσμια επιδημία. Ήταν μια από τις πιο φοβισμένες ασθένειες του 19ου αιώνα. Ο ιός είχε εξαπλωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του αιώνα και, μέχρι το 1952, υπήρχαν 60.000 αναφερθείσες περιπτώσεις με 3.000 θανάτους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η νόσος έπληξε πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους.

Στη δεκαετία του 1950, ανακαλύφθηκε ένας εμβολιασμός και εγκρίθηκε πλήρως για χρήση από τη δεκαετία του 1960. Λόγω συντονισμένης προσπάθειας εμβολιασμού παιδιών και πληθυσμών υψηλού κινδύνου, η ασθένεια εξαλείφθηκε στις Η.Π.Α. μέχρι το 1979 και στο δυτικό ημισφαίριο μέχρι το 1991.

Υπάρχουν περίπου 250.000 παραλυμένοι επιζώντες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο πιο σοβαρό στάδιο της, η πολιομυελίτιδα μπορεί να προκαλέσει μόνιμη παράλυση στα άκρα, στο λαιμό ή στο στήθος. Αν και μόνο το 1% όλων των περιπτώσεων έχει ως αποτέλεσμα την παράλυση, η βλάβη στα νεύρα μπορεί να έχει μακροχρόνιες συνέπειες ακόμη και αν ο ιός δεν έχει ως αποτέλεσμα παράλυση.

Από το 2012, υπάρχουν τέσσερις χώρες όπου η ασθένεια εξακολουθεί να είναι ενδημική. Αυτά περιλαμβάνουν το Πακιστάν, την Ινδία, το Αφγανιστάν και τη Νιγηρία. Το 1995, το υπουργείο Υγείας και Οικογένειας, κυβέρνηση της Ινδίας ξεκίνησε ένα επιθετικό πρόγραμμα για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας. Η πρώτη φάση ήταν ο εμβολιασμός όλων των νηπίων και, στη συνέχεια, όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας με ανοσοποίηση από πόρτα σε πόρτα, όπως απαιτείται στις αγροτικές περιοχές. Από τον Φεβρουάριο του 2012, η ​​Ινδία έχει αφαιρεθεί από τον κατάλογο των ενδημικών χωρών. Θα παραμείνει υπό παρακολούθηση για άλλα 2 χρόνια πριν θεωρηθεί ότι είναι απαλλαγμένη από τη νόσο.

Το Πακιστάν δεν είχε την ίδια επιτυχία. Τον Μάρτιο του 2012, εκτιμάται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πάνω από 400.000 παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί. Παρά τη συντονισμένη προσπάθεια να προσεγγίσουν το σύνολο του πληθυσμού, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν τα παιδιά σε απομακρυσμένες περιοχές. Εκείνοι που συστέλλονται με τον ιό το μεταδίδουν σε άλλα μη εμβολιασμένα παιδιά και η επιδημία συνεχίζεται με ανησυχητικό ρυθμό.

Στο Αφγανιστάν, ο Πρόεδρος Καρζάι οδήγησε τη χώρα του σε μια εκστρατεία με στόχο την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας. Πέντε περιπτώσεις έχουν αναφερθεί το 2012. Η μεγαλύτερη δυσκολία τους είναι ότι η συνοριακή κυκλοφορία μεταξύ του Αφγανιστάν και του γειτονικού του, του Πακιστάν, καθιστά σχεδόν αδύνατη την απομόνωση της νόσου.

Η Νιγηρία εξετάζει σοβαρά ένα νόμο που καθιστά υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά να έχουν το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας. Οι πολίτες έχουν απορρίψει σε μεγάλο βαθμό πρόγραμμα εμβολιασμού λόγω πολιτιστικών παρανοήσεων. Πιστεύουν ότι ο εμβολιασμός είναι μια μέθοδος ελέγχου του πληθυσμού από ξένες δυνάμεις. Η υπέρβαση ενός νόμου με απότομο πρόστιμο για μη συμμόρφωση είναι μια απόπειρα επίλυσης του συνεχιζόμενου προβλήματος.

Η εξάλειψη αυτής της ασθένειας είναι μια αποστολή που αναλαμβάνουν τα Ηνωμένα Έθνη. Αν οι υπόλοιπες χώρες είναι σε θέση να επιτύχουν αυτόν τον στόχο, μπορεί να δούμε το τέλος μιας νόσου που έχει απενεργοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους.

Ζώντας με την πολυομυελίτιδα: Η επιδημία και οι επιζώντες της

Jonas Salk: Καταπολέμηση της πολιομυελίτιδας (Lerner Biographies)


Οδηγίες Βίντεο: Πάνος Γαβαλάς & Ρία Κούρτη - Μπορεί να έφυγες (Τραγούδια Κινηματογράφου) (Ενδέχεται 2024).