Μεγάλες υιοθετικές οικογένειες
Μια τυπική οικογένεια είναι μεταξύ δύο και τριών παιδιών είτε από τη γέννηση είτε από την υιοθεσία, αλλά μερικές οικογένειες όχι μόνο ξεπερνούν αυτήν την πραγματικότητα, αλλά απλώς χτυπάνε αυτή την πραγματικότητα από την πραγματικότητα. Υπάρχουν μερικές και μόνο γυναίκες, ακόμη και που έχουν ανεβάσει πάνω από τριάντα παιδιά. Το ερώτημα είναι να στηρίξουμε αυτές τις οικογένειες μεγαλύτερες από τις οικογένειες;

Η απάντηση είναι βεβαίως ναι και ενώ μου έχουν πει πολλές οικογένειες ότι αισθάνονται ότι αυτές οι οικογένειες παίρνουν μακριά παιδιά που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από άλλες μικρότερες οικογένειες που αναζητούν οικογένειες, διαφωνώ με αυτό. Οι περισσότερες από αυτές τις οικογένειες είναι συνήθως χτισμένες από μεγάλες οικογενειακές ομάδες. Μεγάλο εννοώ τουλάχιστον τέσσερα και σε ορισμένες περιπτώσεις επτά ή περισσότερα. Πέρα από τις μεγάλες αδελφές ομάδες υιοθετούν τα μεγαλύτερα παιδιά και πέρα ​​από αυτά υιοθετούν τα "νεότερα" παιδιά με τα προβλήματα που πολλές οικογένειες δεν είναι πρόθυμες να πάρουν (RAD, FAS, Austism). Στη σπάνια περίπτωση που παίρνουν ένα βρέφος είναι βρέφη που θεωρούνται υψηλού κινδύνου που είτε έχουν ήδη διαγνωσθεί με εξουθενωτική νόσο είτε έχουν οικογενειακό ιστορικό διαταραχής ψυχικής υγείας (η πιο συνηθισμένη σχιζοφρένεια).

Ενώ ένας ξένος που ψάχνει μπορεί να έχει σκληρό χρόνο να θυμάται τα ονόματα που πηγαίνουν με τα πρόσωπα (και μερικά ονόματα μπορεί να επικαλύπτονται από τα υιοθετημένα παιδιά), οι υιοθετούντες γονείς αυτών των παιδιών είναι αφιερωμένοι ατελείωτα στην υιοθεσία και το πιο σημαντικό είναι τα παιδιά τους.

Πέρα από αυτή την πραγματικότητα υπάρχει η σκληρότερη και πιο ρεαλιστική άποψη ότι οι οικογένειες αυτές συχνά κρίνεται. Περπατούν σε καταστήματα με μόνο ένα μέρος της οικογένειάς τους και λαμβάνουν βλέψεις από τους ξένους. Όταν ένα τραυματισμένο παιδί έχει καταρρεύσει στο διάδρομο τρεις αυτοί οι γονείς είναι εκείνοι που είναι δικαστές, κανείς δεν σταματά να σκεφτεί την πραγματικότητα ενός παιδιού με RAD, PTSD ή ODD. Αυτοί είναι οι γονείς που ρωτούν "Ποια είναι τα" πραγματικά "παιδιά σας;" όλα αυτά τα μικρά αυτιά ακούγοντας αυτό, εξαιρώντας το κρίσιμο σχόλιο.


Αισθάνομαι δέος με τη δύναμη αυτών των οικογενειών όχι μόνο να ανεβάσουμε τα παιδιά που καμία άλλη οικογένεια δεν αισθάνεται εξοπλισμένη, αλλά και να το κάνει χωρίς στήριξη. Κάνουν δουλειά που κανείς άλλος δεν είναι πρόθυμος ενώ ο υπόλοιπος κόσμος κρίνει την προσπάθειά τους και τους κατηγορεί για τα προβλήματα που υπήρχαν πολύ πριν ένα παιδί ενταχθεί στην οικογένειά τους. Γνωρίζω δύο τέτοιες οικογένειες προσωπικά και αυτή τη στιγμή θα ήθελα να πάρω το καπέλο μου σε αυτές τις εκπληκτικές μητέρες και πατέρες.



Οδηγίες Βίντεο: 10 Οικογένειες που δε θα πιστεύετε πως υπάρχουν! - Τα Καλύτερα Top10 (Απρίλιος 2024).