Επιπλοκές σφεντόνας

• Ενδέχεται 19, 2024

Η ακράτεια ούρησης του στρες είναι ένα κοινό πρόβλημα στις γυναίκες μετά την τεκνοποίηση και επιδεινώνεται με την ηλικία. Αποτελεσματική συντηρητική θεραπεία είναι διαθέσιμη όμως σε σοβαρές περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη επιλογή για θεραπεία. Η σφεντόνα της μέσης ουρήθρας έχει γίνει το πρότυπο για τη σωστή χειρουργική ακράτεια ούρων από άγχος. Η πλειοψηφία των γυναικών που υποβάλλονται σε διαδικασία σφεντόνας είναι ικανοποιημένη με τα αποτελέσματά τους, αλλά μπορούν να εμφανιστούν επιπλοκές και, αν αντιμετωπιστούν κατάλληλα, μπορούν να έχουν ελάχιστες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Η ρετροτροβική σφεντόνα της μέσης ουρήθρας, που ονομάζεται επίσης ταινία ελεύθερης τάσης (TVT), ήταν η πρώτη σε αυτή την κατηγορία. Όλοι χρησιμοποιούν μια λωρίδα από πολυπροπυλένιο που είναι ενσωματωμένη στον ιστό της περι-ουρήθρας. Θεωρητικά, αυτό θα πρέπει να παρέχει μια μόνιμη λύση του προβλήματος. Τα ποσοστά θεραπείας για αυτή τη σφεντόνα αναφέρονται σε 85-92% σε 5 χρόνια και αυτό είναι εξαιρετικό. Τα ζητήματα που σχετίζονται με αυτή τη σφεντόνα περιλαμβάνουν ποσοστό μόλυνσης ουροφόρων οδών 34% στους 3 μήνες, αναφερόμενο ποσοστό δυσλειτουργίας εκκένωσης (ατελή ή δύσκολη έκπτωση) 20-47% και 25% κίνδυνος επειγόντων ούρων. Άλλες πιο σοβαρές επιπλοκές είναι η βλάβη της ουροδόχου κύστης έως 7%, η διάβρωση του πλέγματος μέχρι το 2,5% και η αδυναμία να χαθεί σε 3 μήνες στο 3%. Παρουσιάζονται σπάνιες αλλά σοβαρές επιπλοκές και περιλαμβάνουν εντερική και αγγειακή βλάβη που απαιτεί μετάγγιση αίματος, πρόσθετη χειρουργική επέμβαση, ακόμη και θάνατο.

Η σφενδόνη μεσαίας ουρήθρας του transobturator αναπτύχθηκε σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν οι πιο σοβαρές επιπλοκές που παρατηρήθηκαν στον σκελετό της μεσαίας ουρηθρικής. Η θέση εισαγωγής του είναι μακρύτερα μακριά από την ουροδόχο κύστη και τα ζωτικά όργανα της λεκάνης. Οι ρυθμοί θεραπείας αναφέρθηκαν σε 73-81%, ενώ ο κίνδυνος δυσλειτουργίας εκκένωσης είναι σημαντικά χαμηλότερος σε λιγότερο από 11%. Η μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος (6,4%) και τα ποσοστά τραυματισμού της ουροδόχου κύστης (λιγότερο 1%) είναι επίσης πολύ λιγότερα. Ο ρυθμός διάβρωσης των ματιών είναι περίπου ο ίδιος, ενώ υπάρχει πολύ υψηλότερος ρυθμός πόνου βουβωνιών / ποδιών που εμφανίζεται στο 12-16% των περιπτώσεων. Όπως συμβαίνει και με το ρετροποβικό σφρίγο, η συχνότητα των αγγειακών και εντερικών τραυματισμών είναι σπάνια.

Οι ιμάντες μόνης τομής, που ονομάζονται επίσης μίνι-ιμάντες, αναπτύχθηκαν σε μια προσπάθεια να καταστεί η διαδικασία ακόμη ευκολότερη και με λιγότερες επιπλοκές. Η ποσότητα των ματιών που χρησιμοποιούνται είναι μικρότερη και απαιτείται μόνο μία τομή για την τοποθέτηση της σφεντόνας. Η διαδικασία μπορεί ακόμη και να πραγματοποιηθεί στη ρύθμιση γραφείου με τοπική αναισθησία. Πρόκειται για μια σχετικά νέα διαδικασία, τόσο μακροπρόθεσμα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα είναι περιορισμένα. Τα δεδομένα των 12 μηνών υποδεικνύουν ρυθμό σκλήρυνσης περίπου 76% με δυσλειτουργία ακράτειας που εμφανίζεται λιγότερο από το 10% του χρόνου. Ο ρυθμός εξώθησης / έκθεσης ματιών είναι περίπου ο ίδιος με τους άλλους σφιγκτήρες.

Κάθε σφεντόνα έχει τα υπέρ και τα κατά. Η ιδανική κατάσταση είναι να επιλέξετε την πιο κατάλληλη διαδικασία που θα ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο επιπλοκών αλλά θα μεγιστοποιεί την πιθανότητα επιτυχίας. Αυτό είναι όπου ένας έμπειρος χειρουργός έρχεται σε πρακτικό. Είναι εύκολο να αποφασίσετε να κάνετε τη χειρουργική επέμβαση και είναι εξίσου εύκολο να εκτελέσετε οποιαδήποτε από αυτές τις διαδικασίες. Το κλειδί είναι να έχετε έναν πάροχο που επιλέγει τη σωστή διαδικασία την πρώτη φορά και ποιος είναι σε θέση να διαχειριστεί τυχόν επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν. Τα αποτελέσματα των σφραγίδων μπορεί να είναι απρόβλεπτα και είναι καλύτερα να επιλέξετε έναν χειρούργο που έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία.

Ελπίζω ότι αυτό το άρθρο σας έχει παράσχει πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν να κάνετε σοφές επιλογές, ώστε να μπορείτε:

Ζήστε υγιείς, ζείτε καλά και ζήστε πολύ!

Οδηγίες Βίντεο: Αυχενική Μικροδισκεκτομή-Επιπλοκές (Ενδέχεται 2024).