Ευαισθητοποίηση των καταναλωτών για τους κινδύνους της Τράπεζας

• Απρίλιος 27, 2024

Η πτώση των τραπεζικών αποτυχιών κατά το παρελθόν έτος και η συνεχιζόμενη αστάθεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές, που επιδεινώθηκε από τα προβλήματα των στεγαστικών δανείων και των στεγαστικών δανείων, έχουν πολλά άτομα που αναρωτιούνται για την ασφάλεια των χρημάτων τους. Αν και είναι αδύνατο να προβλεφθεί κατά πόσον μια συγκεκριμένη τράπεζα θα αποτύχει ή όχι, για τους καταναλωτές, η αναταραχή στο χρηματοπιστωτικό τομέα καταδεικνύει επαρκώς την ανάγκη να γίνει πιο ενεργητική και πιο ενημερωμένη σε θέματα χρηματοδότησης και διαχείρισης των χρημάτων.

Οι τράπεζες μπορούν να υποβάλλονται σε ένα ευρύ φάσμα κινδύνων, μεταξύ των οποίων:

• Πιστωτικός κίνδυνος: Χαλαρά καθορισμένες, οι τράπεζες υφίστανται πιστωτικό κίνδυνο όταν οι δανειολήπτες δεν είναι σε θέση να εξοφλήσουν τα δάνειά τους. Οι υπερβολικές δανειακές επιβαρύνσεις μπορούν να έχουν σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική υγεία μιας τράπεζας.

• Κίνδυνος επιτοκίου: Οι διακυμάνσεις των επιτοκίων μπορούν να επηρεάσουν τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποχρεώσεις της τράπεζας. Οι τράπεζες ακολουθούν το συνηθισμένο παλιό θεσπισμένο κανόνα: αγοράζουν φθηνά, πωλούν αγαπητό Για τις τράπεζες, αυτό μεταφράζεται ως δανειστεί φθηνά και δανείζει αγαπητέ. Η διαφορά μεταξύ του δανεισμού και του επιτοκίου δανεισμού ονομάζεται περιθώριο. Το μέγεθος του περιθωρίου είναι ένας παράγοντας που καθορίζει την κερδοφορία της τράπεζας. Όταν αλλάξει το επιτόκιο, οι τράπεζες πρέπει να προσαρμόσουν ανάλογα τις πολιτικές δανεισμού και δανεισμού. Ο κύριος στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι ο δανεισμός είναι μια κερδοφόρα δραστηριότητα.

• Κίνδυνος μόχλευσης: Οι τράπεζες έχουν δύο κύριες πηγές χρηματοδότησης, δηλαδή μετοχές (έσοδα από μετοχές που αγοράζονται από μετόχους) και χρέος (δανειακά κεφάλαια). Αυτά τα δανειακά κεφάλαια αποτελούν τη μόχλευση της επιχείρησης. Το μετοχικό κεφάλαιο (καταβεβλημένες μετοχές) αποτελεί κεφάλαιο. Ο λόγος του μετοχικού κεφαλαίου που διαιρείται με το συνολικό ενεργητικό δείχνει το βαθμό κινδύνου που φέρει η τράπεζα. Ο λόγος αυτός ονομάζεται δείκτης μόχλευσης και υποδεικνύει τον βαθμό στον οποίο η τράπεζα χρηματοδοτείται από ίδια κεφάλαια σε σχέση με το χρέος. Όσο μεγαλύτερη είναι η χρήση του χρέους για τη χρηματοδότηση μιας τράπεζας (ή μιας επιχείρησης εν γένει), τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος λόγω των απαιτήσεων των πιστωτών.

• Κίνδυνος συναλλαγών: Η εμπορία, γενικά, περιλαμβάνει δύο δραστηριότητες, αγορά και πώληση προϊόντων. Τα προϊόντα που αγοράζουν και πωλούν οι τράπεζες ονομάζονται τίτλοι ή χρηματοπιστωτικά μέσα (π.χ. ομόλογα ή "παράγωγα"). Καθώς οι τιμές των τίτλων αυτών κυμαίνονται, τα κέρδη των τραπεζών επηρεάζονται από τις μεταβολές των τιμών αγοράς και πώλησης αυτών των τίτλων. Επομένως, αυτές οι εμπορικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν ορισμένες ενημερωμένες (ή παραπληροφορίες!) Κερδοσκοπία.

Εν κατακλείδι, η τραπεζική δραστηριότητα είναι μια επικίνδυνη επιχείρηση και η διαχείριση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων φέρει μεγάλη ευθύνη για την εξασφάλιση της κερδοφορίας τους. Είναι προφανές ότι οι αποτυχίες των τραπεζών μπορούν να έχουν σημαντικές και εκτεταμένες συνέπειες όχι μόνο για την οικονομία και τις χρηματοπιστωτικές αγορές αλλά και για τον πληθυσμό γενικότερα. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές είναι σαν τη γραμμή ζωής της οικονομίας και ασκούν βαθιά επίδραση σε βασικές πτυχές όπως το επίπεδο απασχόλησης, το εισόδημα και η κατανάλωση.


Μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς.

Οδηγίες Βίντεο: Four Horsemen - Feature Documentary - Official Version (Απρίλιος 2024).