Ο νόμος για την ευαισθητοποίηση του παιδιού για το παιδί του 2010

• Ενδέχεται 20, 2024

Ήταν στην έρευνα για τα άρθρα μου ότι για πρώτη φορά ανακάλυψα ένα νομοσχέδιο, ένα νόμο, ή μια πράξη αυτού του είδους, είχε ποτέ αγωνιστεί για πριν. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι το πρώτο από αυτά. Βρήκα παρόμοια νομοθεσία, παρόλο που δεν πέρασε ποτέ, που χρονολογείται μέχρι το 1973. Χωρίς σύμπτωση, το 1973 ήταν επίσης το έτος Roe εναντίον Wade αποφασίστηκε, νομιμοποιώντας την έκτρωση.

Ο Ρεπουμπλικανός Κρις Σμιθ του Νιου Τζέρσεϋ χρηματοδοτεί αυτό το νομοσχέδιο και κατά τη στιγμή της γραφής του είχε ογδόντα πέντε συν-χορηγοί. Το νομοσχέδιο παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Ενέργειας και Εμπορίου της Βουλής.

Έχει διεξαχθεί μελέτη μετά από μελέτη για τον προσδιορισμό της ηλικίας κύησης κατά την οποία το έμβρυο αισθάνεται πόνο. Το αν ένα έμβρυο είναι ικανό να αισθάνεται πόνο, σε οποιαδήποτε ηλικία κύησης, εξακολουθεί να είναι αναποφάσιστο. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι τα έμβρυα μένουν σε μια φυσικά καταπραϋντική κατάσταση που τους απαλλάσσει από οποιουσδήποτε πόνους ενώ βρίσκονται στη μήτρα.

Επί του παρόντος, ο κύριος παράγοντας όσον αφορά την άμβλωση και την ηλικία του εμβρύου είναι η βιωσιμότητα. Αυτό σημαίνει αν ένα έμβρυο έχει καλή πιθανότητα να ζει έξω από τη μήτρα της μητέρας. Ωστόσο, υπάρχει τεράστια διαμάχη σχετικά με την εβδομάδα που το έμβρυο γίνεται «βιώσιμο». Με συνεχείς αλλαγές στην τεχνολογία, αυξάνοντας τις στατιστικές σχετικά με τις πιθανότητες επιβίωσης ενός εμβρύου, μπορεί να μην υπάρχει ποτέ οριστική απάντηση.

Μια πρόσφατη βρετανική μελέτη, από το Βασιλικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων έφερε στο φως την πιθανότητα ότι ένα έμβρυο δεν μπορεί να αισθάνεται πόνο, μέχρι το πολύ νωρίτερο, σε είκοσι τέσσερις εβδομάδες, αν όχι καθόλου.

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην εικοσιτετράωρη εβδομάδα κύησης για τη μελέτη τους, με βάση το όριο της βρετανικής νόμιμης άμβλωσης είκοσι τεσσάρων εβδομάδων.

Δεν διαφωνώ με τις μελέτες. Είμαι σταθερός πιστός ότι η γνώση είναι δύναμη. Όσο πιο ενημερωμένοι είναι, τόσο καλύτερη είναι η απόφαση που μπορούν να λάβουν.

Το πρόβλημα που έχω είναι με το νομοσχέδιο. Είναι έξυπνα συγκαλυμμένο, για να θεωρείται ένας άλλος παράγοντας για την απόφαση των γυναικών να συνεχίσουν την εγκυμοσύνη ή όχι. Η μεταμφίεση είναι ότι πρόκειται συγκεκριμένα για την ενημέρωση μιας γυναίκας που επιδιώκει μια έκτρωση, ότι το έμβρυο που μεταφέρει μπορεί να αισθάνεται πόνο.

Για πολλούς υποστηρικτές υπέρ της επιλογής μου, συμπεριλαμβανομένης και εμού, είναι μια άλλη τακτική κατά της άμβλωσης, διαθέσιμη για να εξαναγκάσει μια γυναίκα μακριά από την έκτρωση. Όπως και οι επιτρεπόμενοι υπερηχογράφοι πριν από την αποβολή, απαιτείται μόνο όταν μια γυναίκα έχει ήδη λάβει την απόφασή της.

Γιατί οι θύλακες πίσω από αυτούς τους λογαριασμούς δεν ζητούν το μέτρο αυτό να αποτελεί προϋπόθεση για όλες τις γυναίκες κατά την επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης; Δεν είναι η γνώση που θέλουν να σας παράσχουν. Είναι ένα ενιαίο μέγεθος που ταιριάζει σε όλους τους τρόπους σκέψης και τον κραυγαλέο εξαναγκασμό.

Ο εξαναγκασμός υπό οποιαδήποτε μορφή είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να γίνουν νόμοι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να μάθετε περισσότερα και αφήστε τη φωνή σας να ακουστεί, έχω συμπεριλάβει τους παρακάτω συνδέσμους.

Οδηγίες Βίντεο: Τί πρέπει νά διδάξουν οἱ γονεῖς στά παιδιά, Β΄, 11-6-2010, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης (Ενδέχεται 2024).